Iako standardna terapija Gošeove bolesti u velikoj meri dovodi do smanjenja oštećenja jetre, čini se da su neke forme terapije, posebno EST, povezane sa većom incidencom pojavljivanja bolesti “masne jetre”, rezultati su studije.

Rezultati naglašavaju važnost konstantnog praćenja zdravlja jetre kod ljudi sa Gošeovom bolešću, čak i nakon započinjanja tretmana. Studija „Uticaj na jetru kod obolelih od Gošeove bolesti tipa I i III“, objavljena je u časopisu Molecular Genetics and Metabolism Reports.

***

Kako bi ispitali moguće efekte tretmana na stanje jetre kod ljudi sa tipom I i III Gošeove bolesti, istraživači u Brazilu su pregledali medicinske podatke o pacijenatima u bolnici Clinicas de Porto Alegre od 2003 do 2018.godine. Uključeno je ukupno 42 pacijenta (prosek godina 35), od čega je 39 imalo tip I, a troje tip III.

Većina pacijenata (37) je primala enzimsku supstitucionu terapiju (EST), dok su dvoje primali supstrat redukcionu terapiju (SRT). Troje pacijenata nije primalo nikakvu terapiju. Pacijenti su u proseku terapiju primali 124 meseca (10 godina). Visoki nivoi enzima jetre, koji ukazuju na oštećenja jetre i infiltraciiju, je primećeno kod 68% pacijenata pre nego što su započeli terapiju. Nakon tretmana, kod 55% pacijenata su i dalje zabeleženi visoki nivoi ovih enzima. Uvećana jetra je takođe bila prisutna kod 67% na početku, da bi u toku tretmana palo na 39%.

Nasuprot tome, procenat pacijenata kod kojih se pojavila masna jetra se povećao sa 8% na početku na čak 39% nakon terapije. Tri četvrtine pacijenata (75%) sa masnom jetrom je imalo prekomernu težinu ili gojaznost.

EST potencijalno utiče na povećanje težine. Međutim, teško je utvrditi da li je pojava masne jetre uzrokovana Gošeovom bolešću, terapijom ili je to prosto udružena bolest. Naučnici su takođe primetili da je sedam pacijenata sa tipom I Gošeove bolesti, nakon 55 meseci uzimanja terapije imali značajno uvećanje nivoa gvožđa u jetri.

S obzirom na rezultate studije, naučnici ističu važnost redovnog praćenja stanja jetre kod ljudi sa Gošeovom bolešću.

Joana Carvalho, PhD